σπειρόμετρο

το, Ν

τεχνολ. όργανο για τη μέτρηση τού βήματος τών σπειρωμάτων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σπείρα + μέτρο. Η λ., στον λόγιο τ. σπειρόμετρον, μαρτυρείται από το 1893 στο περιοδικό Φύσις].